Pak Chong, 4 december 2012

Gisteren na thuiskomst was ik te moe voor mijn blog. Dan vandaag maar twee. Maar deze wordt kort. Om acht uur vertrekken wij naar het Khao Yai park. De baas is vandaag bij mijn groep. Daar bof ik mee want het is een Vogelaar. De andere groep bestaat alleen uit de Portugese jongelui. Bij ons gaat alleen nog een Amerikaans meisje, gisteren ook bij de excursie, en een Frans stelletje mee. Hij is steenhouwer en zij grafisch styliste. Halverwege pakken we nog twee Franse dames op. Wat kunnen ze toch kwebbelen. Niet te volgen voor mij. Een van de dames loopt met een kruk. Zij heeft haar kniebanden gescheurd in augustus. Een uitdaging deze excursie. Al snel zien we de nodige makaken, apen. De nodige foto's gemaakt. Verder nog de barkling en sambal deer gezien. Uiteraard weer foto's gemaakt. Dan gaan we vogelen. We hebben geluk en horen de neushoornvogels. Wat een herrie kunnen ze maken. Het geluid is afhankelijk van de soort. Een groep Oriental Pied Hornbills komt aanvliegen. Ze maken als ze vliegen hetzelfde geluid als zwanen. Daarna gaan ze in een boom zitten. Ze zijn dan moeilijk te zien omdat ze zich verschuilen achter bladeren. Aan de overkant bevindt zich in de top van een loofboom een paar Great Hornbills. Schitterend. Via digiscoping wordt een foto van ze gemaakt met mijn camera. De Franse dames beginnen te mopperen. Ze houden niet van vogelen en maken dat op Franse wijze kenbaar. Onderweg zien we een meer dat dient als opvangbassin nog een ijsvogel. Op een zeker moment scheert deze weg over het water. Fluorescerend blauw. Schitterend. Zelfs de niet-vogelaars zijn er stil van. We stoppen bij het bezoekerscentrum. De winkel is erg commercieel. Geen Engelse boeken over de flora en fauna. Wel kitsch. Nog een paar mooie kaarten gekocht. Er bevindt zich ook een bibliotheek in het bezoekerscentrum. Heel behulpzaam maar weinig Engelse boeken. Dat is een probleem van het hele bezoekerscentrum. Alles in het Thais. Dan gaan we wandelen door het tropische regenwoud. Fantastisch. Nog een sqwuirl, eekhoorn, gezien. Deze heb ik al eerder op elektriciteitskabels gezien maar toen wist ik niet wat het was. Ze zijn er in het wit, bruin en zwart. Na veel zoeken nog een andere neushoornvogel gezien maar deze staat niet in mijn vogelboek. Bij de uitkijktoren lunchen we. Rijst met tofu en groente. Onderweg hebben we nog een snack gekregen. Zoete rijst in bananenblad. Het blad eet je uiteraard niet op. Dat is alleen verpakkingsmateriaal. Er zouden ook gibbons zijn. Deze bevinden zich altijd in de bomen. Nooit op de grond. Maar helaas hebben ze vandaag een vrije dag. Na ongeveer drie en half uur is de wandeling voltooid. Heel mooi. Als we weer verder rijden bevindt zich op de weg een leguaan van ongeveer 75 centimeter. Helaas weigert het fototoestel even. Misschien nog net te zien in de struiken op de foto. Dan nog naar een waterval. Te gevaarlijk om te zwemmen. Dan kijken of het lukt om nog een wilde olifant te spotten. De beste kans hierop is in Thailand in dit park het grootst. Helaas. Wel veel uitwerpselen, zelfs vers. We rijden heen en weer tot het donker is. En dan. Een grote slang. Giftig. De Thai zijn razend enthousiast. Dat is wat anders dan het fluorescerende groene slangetje vanmiddag. Dit is het echte werk. Zelfs de Schorpioen vanmiddag op mijn schouder verbleekt hierbij. Als we terugrijden regent het zelfs even. In het park was het vandaag maar rond de vijfentwintig graden. Heerlijk. De voorkant en zijflappen worden naar beneden gerold. In dit park valt jaarlijks wel 30 cm regen. Pas om zeven uur zijn we weer terug bij het guesthouse. Redelijk uitgeput. Gauw douchen en de resterende was (hemdje en ondergoed) uithangen op de ventilator. Dan is het morgen wel droog. Mijn shirts en korte broek die ik heb laten wassen zijn wel droog. Een shirt is nu al op zijn einde. Het gaat hard. Ook al een bh weggegooid. Afgesproken om met het Amerikaanse meisje te gaan eten. Als ik buiten het guesthouse kom zit ze al te eten. Zij was uitgehongerd en heeft wel twee borden noodlesoep op. Ik krijg alleen een lepel en chops, stokjes. Een uitdaging. Maar ja, als je trek hebt zet je door. Nog even de mail bekijken. Er zijn geen andere vogelaars gearriveerd en besluit om morgen naar Sukhotai te gaan. Dat wordt vroeg opstaan. De bus gaat om zeven uur. En voor vertrek nog een lekkere koude douche.