Chang Mai, 11 december 2012

Het is voor als je op vakantie bent een slechte gewoonte. Om half zes ben ik klaarwakker. Mij opgefrist, tandengepoetst enz. In het guesthouse kan je pas vanaf acht uur ontbijten maar kijken of het ergens anders kan. Ik loop naar het zuiden en kom bij een bakkerswinkel terecht. Een grote kop thee en geroosterd brood met boter. Wat schetst mijn verrassing. Bruin brood. Lekker. Ik koop ook nog twee lekkere koeken. Dan op zoek naar een bus. Vrachtwagentje met twee banken. Op naar de Zoo. De chauffeur begrijpt het eerst niet en denkt dat ik naar een waterpark wil. Maar ik word keurig voor 40 B. afgezet. Ik ben vroeg. Het is pas half negen en de Zoo is net open. Naar het vogelpark. Direct bij het begin van het park staan de flamingo's. Er schijnen ook pinguïns te zijn maar die heb ik niet gezien. Een plattegrond wordt niet bij het toegangskaartje van 100 B. geleverd. Daar hebben de Thai ook niets aan want die kunnen geen kaartlezen. Ik heb gekozen voor het goedkoopste kaartje omdat ik geen zin heb in shows en nog naar het arboretum en de tuinen wil. Ik heb moeite om de ingang van het vogelpark te vinden. Het hele park is omsloten door netten. Maar daarbuiten vliegen ook leuke kleine vogeltjes. Een soort kanarie. Helaas ben ik iedere keer te laat om een foto te maken. Het vogelpark is heel mooi aangelegd en er bevinden zich relatief veel vogels die tam zijn. Daarna nog beren, leeuwen, panters enz. gezien. Ik eet aan een soort meer. Het is niet bijzonder lekker. Inmiddels is het behoorlijk warm geworden en ik besluit om terug te gaan om het arboretum en de tuinen te bezichtigen. In het arboretum bevindt zich een kantoor maar daarin bevindt zich niemand. Er liggen wel meerdere blaadjes om te lezen en deze neem ik mee. Het arboretum ligt in de schaduw en het is er heerlijk. Dan doorlopen Naarden tuinen. Maar dat valt vies tegen. Het is heel warm geworden en ik besluit om terug te gaan naar het guesthouse. Een Thaise houdt voor mij de bus aan en vertelt de chauffeur waar ik heen moet. In de bus bevindt zich een student chemie. Wat spreken de meesten toch slecht Engels. Aardige jongen. Op een zeker moment gebaart de chauffeur dat ik er uit moet. Ik herken niets maar een Engelsman zeg dat ik de straat moet oversteken en dan een van de zijstraatjes in. Jawel, ik zit goed. Eerst lekker douchen en dan naar de kleermaker. Het jasje past maar mijn blouse is er nog niet. Ik besluit om naar de Narawat bridge te lopen. Hier bevindt zich ook Warorot markt. De bloemenmarkt van Chang Mai. Deze is vergelijkbaar met de Pak Khlong Talad markt in Bangkok, welke ik niet gezien heb. Hoewel ik al laat ben zijn er heel veel kramen met bloemen. Ze hebben zelfs boeketten en rouwkransen. Onderweg naar de brug kom ik veel winkels tegen met mooie zijden kleding. En uiteraard nog wats. Ze blijven mooi. Tijdens de busrit vanmiddag heb ik ook nog wats gezien. Na terugkomst ga ik mijn blouse passen. Schijnbaar zijn mijn borsten hier gegroeid want de blouse zit te krap. Dat wordt alsnog in orde gemaakt. Ik spreek af op de hoek te gaan eten en dan wordt mijn blouse zo gebracht. Het is erg druk en ik beland bij een oude Amerkaan, filmproducent, aan tafel. Wij hebben een zeer geanimeerd gesprek en ik neen als gerecht kip met cashewnoten. Heerlijk. Na vertrek van de Amerikaan komt er een leuke Deen bij mij zitten. Hij werkt al tien jaar in Chang Mai en ik krijg zijn kaartje met de uitnodiging om de volgende keer dat ik in Chang Mai ben contact met hem op te nemen. Mijn blouse wordt gebracht en ik vertrek. De koffer moet nog gepakt worden en ik moet mijn wandelstokken nog ophalen. Helaas s onze gids van de trektocht er niet. Wel Milo, de hond. Inmiddels zijn mijn wandelschoenen ook weer droog. Morgen vroeg vertrekken. Ik vlieg tenslotte al om negen uur en het is nog ongeveer een half uur rijden. Nog een foto van de VW bus, de huiskroeg, voor Ed gemaakt. Als de zijne niet meer rijdt is dit wellicht een goede bestemming. Ik ben wel blij dat ik morgen vertrek. Maar een toilet is toch wel weinig. Ik probeer telefonisch een kamer te boeken bij Rambrutti in Bangkok. Maar dat doen ze niet. Alleen per mail en ze weet ook niet of er morgen eenpersoonskamers vrij zijn. Een gok om er heen te gaan. Na wat surfen op internet vind ik voor een redelijke prijs een kamer in een hotel vlakbij het nieuwe vliegveld. Het is inclusief ontbijt. Wat een luxe. Koffer ingepakt en naar bed.