Bangkok, 21 november 2012

Waarschijnlijk vergeten de wekker te zetten. Pas om kwart over zeven wakker. Douchen en dan ontbijten. Normaal ben ik gelijk aan de beurt maar nu zit het hele terras vol. Wat een stress voor de bediening en ook voor mij. Pas na twintig minuten krijg ik mijn geroosterde boterhammen. Dan met de bus naar Vinnamek house. Gisteren bij de toeristeninformatie gevraagd welke lijn ik moet hebben. Maar de locals weten het beter. Een halte mee en dan overstappen. Als toerist zijn ze erg coulant en hoef je vaak niet te betalen. Ik stap uit tegenover de Zoo en loop naar de hoofdingang. Het stikt er van de Chinezen. Ze maken alleen maar foto's, dringen voor en zijn heel erg aanwezig. Maar het teakhouse is de moeite waard. Ook de omringende gebouwen gezien. Veel informatie over het weven in Thailand en omringende landen. Leerzaam. De inwendige mens niet vergeten. Cheesecake met bosbessen. Veel planten gezien en gefotografeerd. Terug met de bus. Helaas zie ik de halte te laat en besluit om te blijven zitten tot Grand Palace. Ik wil de jade Boeddha toch wel zien. Dat is een vergissing. Regels zijn regels. Nog een keer 10 Euro betalen vind ik teveel. Het vogelboek wat ik vrijdag gekocht heb op de universiteit wil ik terugbrengen. Het is in het Thais dus behalve de foto's heb ik er niets aan. Stom dat ik niet beter heb opgelet. Het lukt. Bijna het gehele bedrag krijg ik terug. Daarna maar de kaarten voor de oma's bij het postkantoor gebracht. Schijnbaar verkopen ze geen losse postzegels. Tijd voor de lunch. In een achteraf tentje maar wel lekker. Het regent een klein beetje en ga kijken waar de tocht over de khlongs vertrekt. Gevonden. Vertrek tot half acht. Ik besluit om eerst terug te gaan naar het hotel. Ik ga met de longtailboot met de oranje vlag. Als ik uit de boot stap breekt noodweer los. Gelukkig is er een restaurant in de buurt en neem ik een cola. Als het bijna droog is ga ik weer verder. Een vergissing. Nog een kwartier geschuild in een winkel in een steegje. Dan de was ophalen die ik vanmorgen weggebracht heb. Ze kan het niet vinden. Dan vanavond nogmaals langs. Terug naar het hotel. Wat gelezen. Inmiddels is het droog en ik ga weer op stap. Vragen hoe laat morgen de trein naar Kanachaburri gaat. Deze toeristeninformatie is te klein en verwijst mij door naar het hoofdkantoor. Hier ben ik al eerder geweest en ze zijn zeer behulpzaam. Dan varen over de rivier om de Wat Arun te fotograferen. Het eindpunt is net voorbij het Oriental hotel. Nu geen tijd voor een high tea. Wellicht een andere keer. Terug is de tocht in het donker. Mooi. De was opgehaald. Het witte goed is nu zachtgroen. Vooruit maar. Hapje eten, mail bekijken, blog bijwerken, koffer inpakken en dan naar bed.